عشرت شایق زاده ۱۳۴۲ در بم است و در رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی تحصیل کرده‌است. او همزمان با تحصیل در دبیرستان، دوره طلبگی را هم در حوزه علمیه قم و کرمان گذرانده‌است. او از شاگردان علامه آیت‌اللهی بوده‌است. وی در حال حاضر مشغول به تحصیل در مقطع دکترای رشته روابط بین‌الملل می‌باشد. او در سال سوم دبیرستان (۱۳۶۰) و در سن ۱۷ سالگی ازدواج کرده و به تبریز رفت و از همان سال در تبریز سکونت دارد.
شایق ایده پرداز عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی، یکی از نمایندگان فعال و تاثیرگذار تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس هفتم و عضو جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی است.
شایق در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی عضو کمیسیون اصل ۹۰،هیئت تحقیق و تفحص مجلس، نایب رئیس فراکسیون زنان مجلس و فراکسیون اشتغال و کارآفرینی مجلسبود و در خرداد ۱۳۸۷ به ریاست مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد منصوب شد.
وی در یکی از مصاحبه های خود در پاسخ به سوال درباره حضور در پست های مدیریت برخی از سازمان ها در تهران گفت: به دلیل برخی شرایط و مسائل نگذاشتند پس از دوران نمایندگی در تهران ساکن شوم. حتی گفتم بگذارید در یکی از شهرهای نزدیک مثل ارومیه یا زنجان باشم، اما باز میسر نشد.
وی با طرح ایدهٔ بافت قالیچه صلح و دوستی جهانی در تیرماه ۸۷ توانست با همکاری سازمان فرهنگی یونسکو پس از گذشت یکسال از بیان این ایده، در مراسم قیچی زدن قالیچه صلح و دوستی جهانی در خانه ستارخان میزبان مسئولین کشوری لشکری و نماینده یونسکو و ۱۲۰۰ نفر از شخصیتهای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی از ۱۱۷ کشور باشد و خود را به عنوان شخصیتی ایده پرداز در زمینه‌های فرهنگی و صلح جهانی تثبیت نماید و همین برنامه نیز باعث شد تا تبریز در سطح بین الملل بار دیگر دیده شود.
شایق مبتکر و مجری نخستین جشنواره ی فیلم کوتاه و مستند پروانه‌های ایثار است که با همکاری مرکز بسیج سازمان صداوسیما و بسیج جامعه زنان کشور در خرداد ۹۲، در باغ موزه ی قصر توانست از ۷۰۰۰ زن ایثارگر، جانباز، شهید و همسر شهید به این طریق قدردانی نماید